2016's finest

Pogledao sam većinu filmova koji su me interesovali iz prošlogodisnje produkcije te na osnovu datog uzorka mogu zaključiti da filmska godina nije obilovala pretjerano kvalitetnim naslovima

Filmčine nema, kao interesantne naslove bih izdvojio, ne nužno ovim redom:


*  The Lobster, Yorgos Lanthimos

Debi na engleskom jeziku autora sad već kultnog Dogtootha; Lobster je distopijska satira koja obiluje bizarnostima i crnim humorom, jako zanimljiv film iako gubi na kvalitetu u drugoj polovini

*  El Desconocido aka Retribution, Dani de la Torre

napeti španski triler žestokog ritma u kojem briljiraju standardno dobri Luis Tosar i  Havijer Gutjerez (detektiv iz sjajnog La isla minima)



*  Er Ist Wieder Da aka Look who is back, David Wnendt

Adolf Hitler po drugi put među Njemcima, satirična komedija rađena po njemačkom bestseleru



*  Hell or High Water, David Mackenzie

više nego solidan neo-vestern mada mi nije jasno otkud toliki hvalospjevi i nominacije, utiska sam da ga je publika učinila daleko pretencioznijim nego što stvarno jeste



*  Captain Fantastic, Matt Ross

Simpatičan indie kojeg nosi fenomenalni Vigo Mortensen u ulozi samohranog oca koji podiže i vaspitava buljuk djece van civilizacijskih tekovina

idilična slika se razbija kad budu primorani krenuti na sahranu supruge/majke te se suočiti sa stvarnim svijetom

film koji postavlja zanimljiva pitanja mada na momente ideološki upitan

*  Elle, Paul Verhoeven

Holandski veteran se nakon desetak godina pauze vraća na scenu sa jakim adutom u rukama

perverzna igrarija maestralne Izabel Iper i njenog progonitelja, kritika dekadentnosti i isfoliranosti zapadnjačkog bogatog sloja uz respektabilnu triler atmosferu

bez sumnje, jedan od prošlogodišnjih svijetlijih trenutaka



*  I, Daniel Blake, Ken Loach

Iako zagazio u devetu deceniju, čika Ken Louč je isporučio snažnu socijalnu dramu na dosta puta iskorištenu temu, što ga ipak ne čini neoriginalnim

glasom malog, poštenog čovjeka kojeg stiskaju čvrste ruke birokratije Louč pogađa u metu što mu je donijelo i glavnu nagradu na prošlogodišnjem Kanu (po drugi put u karijeri)



*  The Handmaiden, Chan-wook Park

Najnovije djelo reditelja čuvenog Oldboya je vizuelno impresivan miks žanrova koji ipak traje predugo i ne nudi previše; ali Čan Vuk je Čan Vuk, bizaran i opasno perverzan

*  The Nice Guys, Shane Black

Ovo mi je prijalo mnogo više nego što sam očekivao, s obzirom da nisam pretjerani ljubitelj žanra

 odlična buddy cop krimi-komedija sa šmekom filmova iz osamdesetih



*  Hacksaw Ridge, Mel Gibson

Ruka pomirenja između Holivuda i tamošnje persone non grata (iz apsurdnih razloga) je rezultirala dobrom ratnom dramom koja je na momente ipak previše patriotska

žao mi je što bradati Mel nije pokupio tog Oskara za režiju i zaboo prst u oko politički korektnim liberašima, feministkinjama i svim raznoraznim organizacijama koje ga napadaju



*  Embrace of the Serpent, Ciro Guerra

Opijajuća plovidba Amazonom sporog ritma koja evocira kultnu Apokalipsu i Hercoga; preporuka za ljubitelje stripova o Mister Nou

*  The Wailing, Hong-jin Na

Neobičan korejski horor krcat hrišćanskom simbolikom, definitivno zaslužuje da bude pomenut i definitivno zahtijeva višestruko gledanje



*  Where to invade next, Michael Moore

Stari, dobri Majkl Mur u svom elementu, putuje po svijetu i vrši invaziju na razne države skrećući pažnju pritom na njihove zakone  koje bi valjalo primijeniti u njegovoj Americi; ko voli ovog simpatičnog ludaka prijaće mu i ovaj dokumentarac iako nije dobacio do visina koje je dostigao sa Bowling for Columbine i Fahrenheit 9/11


*  Train to Busan, Sang-ho Yeon

Zombi podžanr je vaskrsao na talasu strip serijala  (kasnije i tv serije) The Walking dead te se poslednjih godina aktivno štancuju naslovi slične tematike; Busan se izdvaja kao jako dinamičan film a korištenje voza u pokretu kao lokacije uopste ne djeluje izlizano  iako je uoptrebljavan veliki broj puta ( odlični Snowpiercer najrecentnije)




*  The Witch, Robert Eggers

smještena u oblast Nove Engleske i period kolonizacije (nekoliko decenija prije famoznog lova na vještice u Salemu), Vještica se, kao što je i navedeno, podosta oslanja na narodna predanja o pomenutim mračnim događajima i vremenima

scenografija i fotografija su na vrhunskom nivou što opet nije odlika horora sa skromnijim budžetima, čak naprotiv

Vještica  pretenduje da postane kultni naslov među ljubiteljima žanra a Egers se kao debitant u rediteljskoj stolici odlično snašao te nagovijestio veliko umijeće (što nije prošlo neprimijećeno, između ostalog se okitio i nagradom za najbolju režiju na čuvenom Sandens festivalu)

***special mention***

The Angry Birds Movie

Zahvalan sam do neba osobi koja me uspjela nagovoriti da pogledam ovaj animirani film, što nije bilo ni malo lako

elem, Angry Birds je film o talasu muslimanskih izbjeglica koji je preplavio Evropu i tu temu obrađuje na jedan bezobrazno-sjajan način

Angry Birds udara šamar za šamarom refugees welcome botovima i kompletnom današnjem društvu koje je izgubilo kompas u potrazi za svakojakim apsurdnim slobodama i pravima

jesam li uživao gledajući ga? O, da!



***bottom of the year***

Don't breathe, Fede Alvarez

Ovo je uvreda za inteligenciju gledaoca. Ovakav skup nebuloza i nelogičnosti na jednom mjestu teško da je odavno zabilježen kamerom

nula na skali od jedan do koliko god.